ပြိုကွဲ

см. ပြိုကွဲ 1), 2)

ခွဲ၍ မရနိုင်သော၊ မပြိုကွဲနိုင်သော

1. ပြိုကွဲခြင်း၊ ပျက်စီးယိုယွင်းခြင်း

(беспорядок) အစိတ်စိတ်ကွဲပြားခြင်း၊ ဖရိုဖရဲပြိုကွဲခြင်း

1. (распадаться) ပြိုလဲသည်၊ ပြိုကျသည်၊ ပြိုကွဲသည်

2. (опустошение) ပျက်ပြုန်းခြင်း၊ ဖရိုဖရဲပြိုကွဲခြင်း

2. перен. ပြိုကွဲပျက်စီးခြင်း၊ ကွဲပြားခြင်း

2. перен. ကွဲပြားသည်၊ ပြိုကွဲပျက်စီးသည်

деление ядра နျူကလီးယားပြိုကွဲခြင်း